Kooigem
Sint-Laurentiuskerk (1813)
MENU
Terug naar HOMEPAGINA
Terug naar INHOUDSOPGAVE
Op deze tekening is de Sint-Laurentiuskerk te zien, de parochiekerk van de tegenwoordig tot de West-Vlaamse stad Kortrijk behorende plaats Kooigem, gelegen aan de Kooigemplaats.
Ten noorden van het Hof van Kooigem op het grondgebied van de gelijknamige heerlijkheid stond de kerk. Het patronaatsrecht kwam toe aan de Sint-Diederiksabdij bij Reims. Het altaar van Dottenijs, met het ervan afhankelijk 'coengien', was in 1138 door Simon, bisschop van Doornik en Noyon, geschonken aan deze abdij. Over het oude romaanse kerkje of 'capella' is weinig bekend. Wellicht gaat het om een éénbeukige kruiskerk met dwarsschip en een halfrond koor. Op de viering stond een houten toren.
Omstreeks 1550 werd deze kerk uitgebreid met een zuidbeuk.
Naar het einde van de 16de eeuw werden onze gewesten getroffen door de godsdienstoorlogen. In 1572 drongen de Geuzen de Sint-Laurentiuskerk binnen en vernielden het meubilair.
Na de slag van Rocroy (19 mei 1643) drongen Franse troepen opnieuw ons land binnen. In 1646 werd de kerk van Kooigem gebruikt als opbergschuur door het Frans leger. Ook in de periode 1667-1676 werd de streek door oorlogsgeweld geteisterd en in 1688 brak de negenjarige oorlog (1688-1697) uit.
In 1791 werd de pastorie aan de Kooigemplaats gebouwd.
Met het concordaat, gesloten tussen Paus Pius VII en Napoleon in 1801, werd Kooigem op kerkelijk vlak bij het bisdom Gent gevoegd. Dit zou zo blijven tot 1834, wanneer Kooigem tot het bisdom Brugge, dekenij Avelgem behoort.
Séraphin Vermote tekende in 1813 de kerk. Deze kerk bleef in deze vorm bestaan tot ze in 1848 werd afgebroken, omdat ze te klein werd bevonden, en vervangen door een neogotisch bouwwerk. In 1849 werd de nieuwe kerk ingewijd en in gebruik genomen. In 1876 werd de toren met één geleding verhoogd.
Op het einde van de Eerste Wereldoorlog, in 1918, werd de kerktoren, die als uitkijkpost kon gebruikt worden, door de terugtrekkende Duitse troepen opgeblazen, met zware schade voor het ganse gebouw tot gevolg.
In 1920 werd de toren, in iets gewijzigde vorm, herbouwd en de overige schade hersteld.
Het betreft een georiënteerd neogotisch driebeukig bakstenen bouwwerk met ingebouwde westtoren en een driezijdig afgesloten koor.
De Kooigemplaats vormt met de aanwezigheid van de kerk, pastorie en voormalig klooster van de H. Vincentius à Paulo met bijhorende dorpsschool van oudsher de kern van het dorp.
Nabij de kerk zien we op de tekening van Séraphin Vermote een groot huis met een opvallend driehoekig fronton. Het betreft een vrijstaand landhuis dat dateert van 1789. Het is gelegen te midden van een boomrijke tuin en bereikbaar via een korte erfoprit. Vanaf 1954 werd hier een pastorie ingericht en later werd het gebouw gebruikt als schoolgebouw.
(Bronvermelding: Wikipedia; Onroerenderfgoed.be)