LuikDePerroen

Op de ansichtkaart van 1910 is de Perroen (Le Perron) te zien in Luik.

Een perroen of piroen is een middeleeuws monument, in hoofdzaak een hardstenen zuil met daarop een rijksappel in de vorm van een pijnappel met een kruis. Meestal staat het monument op een getrapt voetstuk. Het is een symbool van vrijheid, autonomie en gerechtigheid. In veel steden markeerde de perroen de plaats waar recht werd gesproken. De oorsprong van het symbool is duister en wellicht heidens.

Perroens zijn met name te vinden in plaatsen die behoorden tot het vroegere prinsbisdom Luik, met name in de zogenaamde Goede Steden, waartoe ook Luik behoorde.

In de stad Luik markeert de perroen (le perron Liègeois) de plaats waar vroeger wetten en verordeningen werden afgeroepen, pal voor het huis La Violette op de Place du Marché, dat reeds in de middeleeuwen als stadhuis van Luik fungeerde.

In de 12e eeuw werd de perroen al afgebeeld op munten van de Luikse prins-bisschop Hendrik van Leyen, maar het is niet duidelijk of hij de eerste was die de Luikse perroen oprichtte. Op den duur symboliseerde de perroen autonomie en zelfstandigheid, eerst van de bisschop en later van de stad. In de 14e eeuw werd het symbool opgenomen in het wapen van de stad.

Nadat Karel de Stoute de legers van het prinsbisdom Luik en het daaraan onderhorige graafschap Loon in de Slag bij Brustem had verslagen, liet hij de stad Luik in 1468 verwoesten.

De perroen, het symbool van de Luikse vrijheid, werd afgebroken en overgebracht naar Brugge.

Na de dood van Karel in 1477 werd de Luikse perroen heropgericht.

In 1696 ontwierp de Luikse beeldhouwer Jean Del Cour een fontein, waarvan de perroen een onderdeel werd. Deze fontein werd in 1848 verwoest en daarna opnieuw opgebouwd.

Een deel van het beeldhouwwerk van de originele fontein bevindt zich thans in het museum Grand Curtius.

(Bronvermelding: Wikipedia)

Luik (Liège) : De Perroen