BlankenbergeHotelsContinentalPalaceExcelsiorBelleVue

Op de ansichtkaart van 1931 zijn de hotels Continental Palace en Excelsior Belle-Vue te zien op de Zeedijk van Blankenberge (provincie West-Vlaanderen).

De Zeedijk van Blankenberge loopt in een rechte lijn van de havengeul tot aan de J. Gadeynehelling en heeft een totale lengte van 2,2 kilometer. De verbinding met de lager gelegen, achterliggende straten gebeurt door drie stenen trappen en elf hellingen of "rampes".

In het kader van het opkomende toerisme, werd in het begin van de 19e eeuw begonnen met het aanleggen van wandelstroken langs de zeelijn.

In 1840 legde de gemeentelijke overheid van Blankenberge naar Oostends voorbeeld een houten loopplank van 42 meter lang en 1,25 meter breed aan tussen twee van de vijf bestaande houten trappen in de duinen.

Drie jaar later werd de duinenstrook op het toenmalig grondgebied van Blankenberge geëffend en met stenen bekleed.

In 1844 werd het eerste houten drankpaviljoentje gebouwd langs de dijk.

Een tweede paviljoen, het "Pavillon De Rycker", kwam er in 1850.

Een eerste poging om het toerisme op een commerciële basis uit te baten, kwam er in 1859 met de openstelling van het kursaal.

In 1860 werd de stenen dijk verfraaid met een bevloering in smalle, rood gebakken steen.

Vlak daarna werden de eerste hotels gebouwd aan de Zeedijk, onder meer in 1860 het "Hotel Godderis", gegroeid uit het Pavillon De Rycker en in 1864 het "Hotel des Bains et des Familles".

In 1869 werd aan het westelijke uiteinde van de Zeedijk begonnen met de bouw van een staketsel, voltooid in 1872. In 1872 werd de Zeedijk met 170 meter aan de oostzijde verlengd.

In 1884 wordt het kursaal omgebouwd tot een luxehotel onder de naam "Hotel du Kursaal", later omgedoopt tot "Hotel Bristol"; na de Eerste Wereldoorlog krijgt het de naam "Résidence Bristol".

In 1884-1886 vindt de bouw van het reeds lang geplande casino plaats, een heel luxueus gebouw dat de functie van het kursaal overneemt en het centrum wordt van het toerisme op de Zeedijk.

In 1894 werd de Pier gebouwd.

In 1898-1900 werd het centrale gedeelte van de Zeedijk volledig betegeld met keramische, zandkleurige tegels (na de Eerste Wereldoorlog werd de volledige dijk van dergelijke bevloering voorzien).

In 1899 werd twee centrale houten trappen, de Kerkstraattrap en de Bakkerstraattrap, vervangen door stenen exemplaren met een rijke ornamentiek. Rond 1900 was de volledige dijk bebouwd met luxueuze villa's, pensions en hotels, gericht op een exclusief toeristisch publiek.

De stad heeft niet hard te lijden gehad onder de Eerste Wereldoorlog. Enkel de Pier werd in 1915 door de Duitsers in brand gestoken.

Het Duitse hoofdkwartier was gevestigd in "Hotel Excelsior", de Kommandantur in het "Hotel de L'Océan" en het "Hotel du Kursaal" was ingericht als Duitse Offiziersheim.

Naast Hotel Excelsior lag het Hotel Continental Palace.

In het interbellum vond stilaan de verschuiving plaats van hotels naar appartementsgebouwen van vijf of zeven verdiepingen; toch werden er nog steeds pensions en hotels gebouwd.

In 1922-1924 werd de Weststraattrap, aanvankelijk in hout opgericht in 1882 vervangen door een meer monumentale tweevoudige trap met onderaan openbare toiletten.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de gebouwen langs de Zeedijk enorm beschadigd.

De dijk was opgenomen in de Atlantikwal en was volledig ondermijnd. Alle gebouwen worden dichtgemetseld en ontmanteld.

Na de oorlog veranderde het algemeen beeld van de bebouwing sterk.

De bouwlagen van de appartementsgebouwen verhoogden. Oudere gebouwen die men opknapte, kregen er tot tien bouwlagen bij.

In de lente van 1954 werd op initiatief van de Landsbond der Christelijke Mutualiteiten het grote Hotel Excelsior in Blankenberge omgevormd tot een vakantieoord voor ongeveer zevenhonderd kinderen.

Reeds in 1957 kwam een einde aan het contract met het hotel.

In de nacht van 30 op 31 augustus 1981 brandde het hotel Continental volledig uit. Op het ogenblik van de brand was de bestemming van het Hotel Continental Palace reeds lang gewijzigd.

Na de Tweede Wereldoorlog was het vroegere hotel omgebouwd tot een appartementsgebouw. Bij de brand werden 85 brandweerlieden opgeroepen. Ze konden niet verhinderen dat er 5 dodelijke slachtoffers te betreuren vielen.

De hoogbouw palmde gedurende de tweede helft van de 20^e eeuw een groot gedeelte van de dijk in.

De kerk die rechts zichtbaar is op de kaart is de Sint-Rochuskerk van Blankenberge.

(Bronvermelding: Onroerenderfgoed.be)

Blankenberge : Hotels Continental Palace en Excelsior Belle-Vue